اين شهرستان با مساحت 9/219 كيلومتر مربع ، از شمال به آستارا ، از شرق به درياي خزر ، از غرب به كوههاي خلخال و اردبيل واز جنوب به شهرستان رضوانشهر محدود مي شود.
قسمتي از اين شهرستان كوهستاني است و در امتداد كوههاي مرتفع تالش در جهت شمالي جنوبي كشيده شده و قسمتي ديگر ، جلگه اي است كه بصورت نوار باريكي بين كوهستان و درياي خزر قرار دارد . چهار فصل تالش بخاطر زيباييهاي خاصي كه دارد بسيار معروف است و يكي از مناطق درجه يك سياحتي كشور محسوب مي گردد .شهرستان تالش شامل چهار بخش : مركزي ، اسالم ،حويق ، گرگانرود ، 10 دهستان : اسالم ، خاله سرا ، خرجگيل، حويق ، چوبر ، خطبه سرا، ليسار ، ساحلي جوكندان ، طولارود ، كوهستاني تالش و بر اساس سرشماري سال 75 داراي جمعيتي بالغ بر 180485 نفر است 44% مردمان اين خطه را برادران وخواهران اهل تسنن تشكيل مي دهند كه در كنار ساكنين اهل تشيع زندگي مسالمت آميزي دارند .انسجام واتحاد اين دو طيف مذهبي و مراودات و مناسبات خانوادگي آنها ، گوياي خون گرمي و فرهنگ متعالي مردمان اين خطه است .
نام تالش از « توالش » مشتق شده « تول » به معني « گل » و « ش» پسوند مكان يعني گل خيز است كه به مرور به تالش تبديل شده است . تاتها و تالشها ، ساكنين عمده اين سرزمين داراي تاريخي كهن و استوار بوده كه نقش عمده اي در پي ريزي ساختار فرهنگي گيلانيان داشته اند . تالشيها اقوامي بودند كه در تاريخ از آنها به نام كادوسها يا كاتوزيها نام برده شده و از زمان مادها در اين منطقه ساكن شده اند ، در گذشته از نظر سياسي قدرت مسلط منطقه را داشته اند . زندگي قبيله اي آنها بين ارتفاعات و دره ها هم متناسب با فصل بوده است كه هم اكنون نيز تجانس قومي خود را حفظ كرده اند . گويش تالشي در ناحيه جلگه اي و گالشي در ناحيه كوهپايه اي رواج دارد
در بخش كشاورزي برنج ، توتون ، ميوه جات و محصولات جاليزي از عمده توليدات اين شهرستان محسوب مي شود و پرورش زنبور عسل و توليد عسل مرغوب ، دامداري ، دامپروري ، پرورش طيور ، صيادي ، پرورش كرم ابريشم و توليد پيله آن از ديگر فعاليتهاي اقتصادي اين منطقه است .
جوراب بافي ، جاجيم بافي وتهيه شال مخصوص از پشم گوسفند از صنايع دستي شهرستان تالش به شمار مي آيد گفتني است سه شركت صنايع چوبي چوكا ، شفارود و صنايع چوب وكاغذ ايران در اين شهرستان فعاليت دارد.